PARYŻ, 1939. Éliane Dufort mieszka w stolicy Francji razem z rodzicami, którzy prowadzą małą restaurację, starszym bratem i czterema młodszymi siostrami. Éliane kocha sztukę, pracuje na pół etatu w Luwrze i marzy, by zostać artystką. Wkrótce jednak nadchodzi wojna, Paryż wpada w ręce nazistów, a świat staje się miejscem pełnym grozy i smutku. Éliane - zatrudniona przez Niemców jako pomoc w muzeum - zaczyna prowadzić niebezpieczną grę: razem z kustoszką Rose Valland sporządza rejestr skradzionych dzieł sztuki, szyfruje notatki i przekazuje ważne informacje ruchowi oporu. Nie jest jednak pewna, komu może zaufać. Czy może wierzyć ukochanemu mężczyźnie, który już raz ją zawiódł.
OBECNIE. Chcąc zapomnieć o tragedii, która pogrążyła jej życie w chaosie, Remy Lang udaje się do odziedziczonego w tajemniczy sposób domu na Riwierze. Przypadkowo odkrywa katalog dzieł sztuki skradzionych podczas II wojny światowej i jest zdumiona, gdy znajduje w nim obraz, który wisiał na ścianie jej sypialni w dzieciństwie. Jakie sekrety kryje przeszłość Remy I w jaki sposób łączą się one z historią Éliane. Jaką rolę w historii obu kobiet odegra malowniczy dom na Riwierze.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Natasha Lester ; z języka angielskiego przełożyła Emilia Skowrońska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jak żyć w świecie, w którym przestają obowiązywać dotychczasowe prawa?
W wakacje trzydziestego dziewiątego roku na słonecznej, nadświdrzańskiej plaży Basia poznaje Zygmunta. Ma nadzieję, że ta znajomość przerodzi się w piękną miłość. Jednak kilka tygodni później wybucha wojna, która przekreśla wszystkie plany. Warszawa staje w ogniu, budynki obracają się w gruzy, place i skwery zamieniają się w cmentarze. Ludzie głodują, modlą się i walczą.
Wkrótce los ponownie postawi Zygmunta na drodze Barbary. To spotkanie odmieni jej życie w niespodziewany sposób. Basia zacznie działać w konspiracji i sama będzie wymierzać sprawiedliwość wrogom.
Czy jednak można kogoś zabić, nie zabijając w sobie człowieka?
UWAGI:
Na okładce: Piękna opowieść o okrucieństwie wojny, nadziei i prawie do miłości. Oznaczenia odpowiedzialności: Agnieszka Jeż.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 040599 od dnia 2024-04-19 Wypożyczona, do dnia 2024-06-18
Nie pozwoliły, aby wojna zniszczyła ich marzenia. Wojna to z pozoru męska sprawa. Zmienia jednak kobiece losy równie mocno jak męskie. Jak żyć w czasach, gdy własne wesele kończy się aresztowaniem przez gestapo? Gdy tylko bliski poród wstrzymuje wykonanie wyroku śmierci, wypełnienie zaś zadania wymaga nawiązania romansu z z wrogiem? Jak zachować kobiecą wrażliwość, gdy wokół panuje okrucieństwo? Kiedy najmodniejszym dodatkiem staje się biało-czerwona opaska, a w torebce, obok szminki i lusterka, trzeba schować pistolet?
Stefan Dąmbski jako 16-letni żołnierz AK został egzekutorem - wykonywał wyroki na polskich kolaborantach, Niemcach, Ukraińcach, a później także na przedstawicielach nowej władzy. Jego spisana pod koniec życia spowiedź wciąż budzi kontrowersje. Z jednej strony jest świadectwem skrajnego poświęcenia dla Ojczyzny, z drugiej - pozbawionym emocji samooskarżeniem mordercy. Stawia pytanie o cenę wojennego bohaterstwa i granice patriotyzmu. Z biegiem lat jej antywojenne przesłanie zyskuje na znaczeniu.
"Słyszę, jak drży jej głos; próbuje zachować zimną krew do końca. Jej młodsza siostra stoi jak skamieniała, matka leci zemdlona na ziemię. Czytam wyrok. - Została pani skazana na karę śmierci za zdradę Państwa Polskiego, wyrok zostanie wykonany natychmiast. Daję pani dziesięć minut na modlitwę i pożegnanie się z rodziną. Mój spokojny głos robi jednak swoje, łzy duże jak groch pokazują się w oczach Jadzi. Siostra rzuca się jej ze spazmatycznym płaczem na szyję, widzę, jak podnoszą teraz zemdloną matkę i układają ją na łóżku. Patrzę, jak Jadzia robi znak krzyża na piersi, i słyszę, jak szepcze modlitwę. Tak mija parę minut. [.] Zniżyłem lufę i równocześnie pociągnąłem za spust. Byle nie w głowę - pomyślałem - jak ona będzie wyglądać w trumnie. Długa seria. i koniec wszystkiego! Jadzia Pierożanka przestała istnieć. I dlaczego? Było to pytanie, które dręczyło mnie później tygodniami".
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Stefan Dąmbski ; [wybór i opracowanie redakcyjne Aleksandra Janiszewska, Maria Krawczyk, Anna Richter].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Fascynująca opowieść o losach uczestniczki Powstania Warszawskiego, która przez ponad pół wieku przechowywała krzyż Virtuti Militari, własność Henryka Dobrzańskiego, Hubala. Major dał krzyż swojej kurierce, prosząc, by naprawiła go w Warszawie. Następnego dnia zginął. Kurierka, zanim sama poległa, przekazała krzyż Kai, której brat Modest i przyszły mąż Marek Szymański, ps. Sęp, byli Hubalczykami. W czasie okupacji i w Powstaniu Kaja nosiła krzyż jak amulet. Po upadku Powstania znalazła się w Białymstoku, tam została aresztowana i zesłana do obozu NKWD Nr 41 w Ostaszkowie. Krzyż Hubala ukryła z obcasie buta. Powróciła do Polski w 1946 roku. Została cenionym architektem (Cezaria Iljin-Szymańska), brała udział w odbudowie Warszawy.
UWAGI:
Bibliogr. s. 258-261. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
